لغتنامه دهخدا
اغتیار. [ اِ ] (ع مص ) سود یافتن . (منتهی الارب ). (چون واوی بود) سود یافتن . (ناظم الاطباء). نفع بردن . بدین معنی واوی است . (از اقرب الموارد). || خواربار آوردن . اغتار؛ امتار. بدین معنی نیز واوی و یایی هر دو آمده است . (از اقرب الموارد). غله از شهری بشهری کشیدن و خواربار آو