حفدانلغتنامه دهخداحفدان . [ ح َ ف َ ] (ع مص ) حفده . حفود. شتابیدن . شتافتن در خدمت . (زوزنی ) (اقرب الموارد). || شتافتن مردم در خدمت . || شتافتن شتر مرغ . شتافتن شتر. (تاج المصادر بیهقی ). || رفتاریست کم از پویه ، یعنی کم از خبب . (از منتهی الارب ).
هفدانلغتنامه دهخداهفدان . [ هََ ] (اِخ ) دهی است از بخش حومه ٔ شهرستان اصفهان که 391 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و چاه و محصول عمده اش غله ، پنبه و میوه است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
عفدانلغتنامه دهخداعفدان . [ ع َ ف َ ] (ع مص ) به معنی مصدر عَفد است .(منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عفد شود.
حفیدنلغتنامه دهخداحفیدن . [ ح ُ دَ ] (مص ) سرفه کردن . سرفیدن . سعال . نحنحه . (یادداشت مرحوم دهخدا).
رافدانلغتنامه دهخدارافدان . [ ف ِ ] (اِخ ) دجله و فرات است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (نخبةالدهر دمشقی ) (از شعوری ج 2 ورق 11) (از ناظم الاطباء) (از المنجد). دجله و فرات ، چه آن دو رافد یعنی ممدّ شط العرب یا خلی
وافدانلغتنامه دهخداوافدان . [ ف ِ ] (ع اِ) تثنیه ٔ وافد. دو تندی رخسار که هنگام خاییدن بلند شود و در پیری زایل گردد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)(از منتهی الارب ) (از آنندراج ). رجوع به وافد شود.