لغتنامه دهخدا
اقعس . [ اَ ع َ ] (ع ص ) پشت درشده و سینه بیرون آمده . (مهذب الاسماء). مرد برآمده سینه و درآمده پشت . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). ج ، قُعس . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || اسب که پشت او پست و پس اوبلند باشد. || شب دراز. || مردسرافراز و بزرگ قدر و با عزت و ارج