انحصار

انحصار

لغت‌نامه دهخدا

انحصار. [اِ ح ِ ] (ع مص ) کوتاه شدن و درگنجیدن در چیزی . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || در تنگنا افتادن . || محدود بودن . مخصوص بودن امری بکسی یا مؤسسه ای . || در اصطلاح مالیه محدود کردن ساخت یا توزیع یا فروش چیزی بدولت یا مؤسسه و یا شرکتی : انحصار ...

monopol

انحصار

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[اقتصاد] وضعیتی که در آن یک بنگاه یا گروهی از بنگاه‌ها، کم‌وبیش کل بازار یک محصول را در اختیار دارد متـ . انحصار عرضه

انحصار

واژگان مترادف و متضاد

۱. اختصاص، تحدید، تخصیص، منحصر ۲. انفراد، محدودیت

انحصار

فرهنگ واژه‌های سره

ویژه ساز

انحصار

فرهنگ فارسی عمید

(اسم مصدر) [عربی] 'enhesār ۱. درگنجیدن در چیزی.۲. محدود بودن.۳. (اقتصاد) اختصاصی بودن مالکیت چیزی یا امتیاز کاری یا فروش کالایی به کسی یا مؤسسه‌ای معین.

انحصار

فرهنگ فارسی معین

(اِ حِ) [ ع . ] (مص ل .) 1 - محدود بودن . 2 - مخصوص بودن کاری ، به کسی یا شرکتی .

انحصار

دیکشنری فارسی به انگلیسی

corners, monopolization, monopoly

انحصار

دیکشنری فارسی به عربی

احتکار ، اِحْتِکار

oligopoly

انحصار چندتایی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[اقتصاد] وضعیتی که در آن گروهی کوچک از بنگاه‌ها، بازار را در اختیار خود دارند

monopsony

انحصار خرید

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[اقتصاد] وضعیتی که در آن یک خریدار بزرگ، کم‌وبیش کل بازار را در اختیار خود دارد

duopoly

انحصار دوتایی

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[اقتصاد] وضعیتی که در آن دو بنگاه، کم‌وبیش کل بازار یک محصول را در اختیار دارند

انحصار عرضه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[اقتصاد] ← انحصار

انحصار طلب

دیکشنری فارسی به انگلیسی

monopolist

انحصار وراثت

دیکشنری فارسی به انگلیسی

entail