ترجمه مقاله

ایشان

'išān

۱. ضمیر جمع دربارۀ انسان.
۲. ضمیر اشارۀ احترام‌آمیز برای سوم‌شخص مفرد.

ایشان

لغت‌نامه دهخدا

ایشان . (ضمیر) پهلوی ، «اوشان » جمع «او» (او، اوی ). (از حاشیه ٔ برهان چ معین ). ضمیری است نسبت به ذوی العقول به طریق تعظیم و جمع نیز استعمال کنند. (برهان ) (از انجمن آراء). ضمیر شخصی منفصل (جمع ذوی العقول ) که برای تعظیم مفرد نیز استعمال شود. گاه «ایشان » را به «ایشانان » جم

ترجمه مقاله