بارندهلغتنامه دهخدابارنده . [ رَ دَ / دِ ] (نف ) اسم فاعل از بارش . (ناظم الاطباء). رجوع به باریدن شود: ابر بارنده ؛ ابری که ببارد. مُمطِر. ماطر. سحابة مذکیه ؛ ابر باز بارنده . سحاب هتل ؛ ابر نیک بارنده . هاتل ؛ ابر پیوسته بارنده . (منتهی الارب ). رجوع به شعوری
بارندگیلغتنامه دهخدابارندگی . [ رَ دَ / دِ ] (حامص ) باریدن و بارش . (ناظم الاطباء). حاصل مصدر باریدن . (آنندراج ) : چو ابر بهاران ببارندگی همی مرگ جوید بدان زندگی . فردوسی .بپوشید نوجامه ٔ بندگی
ممطرةلغتنامه دهخداممطرة. [ م ُ طِ رَ ] (ع ص ) بارنده . ممطر.- سماء ممطرة ؛ آسمان بارنده . (ناظم الاطباء).
اوبارندهلغتنامه دهخدااوبارنده . [ اَ رَ دَ / دِ ] (نف ) نعت فاعلی است از اوباردن و اوباریدن :علطمیس مرد بسیارخوار سخت اوبارنده . (منتهی الارب ).