بخویشتن کشیدنلغتنامه دهخدابخویشتن کشیدن . [ ب ِ خوی / خیش ت َ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) به سوی خود جلب کردن . بر سر خود آوردن . خود را مبتلا ساختن : عشق بیماریی است که مردم آن را خود بخویشتن کشد و چون محکم شد ب
اجتذابلغتنامه دهخدااجتذاب . [ اِ ت ِ ](ع مص ) جذب . (زوزنی ). کشیدن . || ربودن . || بخویشتن کشیدن . کشیدن بخود : معده ٔ خر، که کشد در اِجتذاب معده ٔ آدم ، جذوب گندم آب .مولوی .