بسرشتنلغتنامه دهخدابسرشتن . [ ب ِ س ِ رِ ت َ ] (مص ) سرشته کردن یعنی خمیر کردن . (از مؤید الفضلاء). عجین کردن : همه نارسیده بتان طرازکه بسرشتشان ایزد از شرم و ناز. فردوسی .و رجوع به سرشتن شود.