لغتنامه دهخدا
بسوته . [ ب َ / ب ُ ت َ ] (اِ) بوته . زلف را گویند. (برهان ) (رشیدی ) (سروری ). زلف بود. (لغت فرس اسدی ) (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نسخه ٔ خطی نخجوانی ). زلف که موی مرتب سر باشد. (از فرهنگ نظام ). زلف و گیسو. (از ناظم الاطباء). مویی از سر که مردم پس