بمانیلغتنامه دهخدابمانی . [ب ِ ] (اِ) پدر و مادری که هرچه فرزند آورند زود بمیرد و بچه هایشان پا نگیرند، اسم بچه ٔ آخری را اگر دختر باشد بمانی (خانم ) می گذارند. (فرهنگ فارسی معین ).
بمانیلغتنامه دهخدابمانی . [ ب ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان سیریک بخش میناب شهرستان بندرعباس . سکنه ٔ آن 200 تن . آب آن از چاه و محصول آن خرما است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).
بیمانیلغتنامه دهخدابیمانی .(ص نسبی ) منسوب است به بیمان که از قراء مرو است پهلوی خوجان . (از انساب سمعانی ). رجوع به بیمان شود.
دلم میخواهد که تو اینجا بمانی.گویش اصفهانی تکیه ای: delem ašgi to ende-de bemune. طاری: delem ašpeda endö bemune. طامه ای: delom peɹay to ande bomune. طرقی: delom ašpea (/ ašpiya) to endö bemâne. کشه ای: delem ašpiya šemâ endi bemâne. نطنزی: mon delom piyaš šomâ ento bamune.
زاج بامیانیلغتنامه دهخدازاج بامیانی . [ ج ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) قسمی زاج زرد است . بیرونی گوید: در هند بوسیله ٔ زاج زرد بامیانی و یا زاج سفید مولتانی جوهر شمشیر [ آب داده ] را ظاهر میسازند. (الجماهر بیرونی ص 253). و رجوع به مخزن الادویه و زاج اصفر شود.
دلم میخواهد که تو اینجا بمانی.گویش اصفهانی تکیه ای: delem ašgi to ende-de bemune. طاری: delem ašpeda endö bemune. طامه ای: delom peɹay to ande bomune. طرقی: delom ašpea (/ ašpiya) to endö bemâne. کشه ای: delem ašpiya šemâ endi bemâne. نطنزی: mon delom piyaš šomâ ento bamune.
چنگ جایلغتنامه دهخداچنگ جای . [ چ َ ] (اِ مرکب ) جای چنگ . محل تشبث و دستاویز : اکنون اگر تو موضع مستحب را بمانی تا خصم بگیرد. چنگ جای سنت را از دست تو بستاند. (کتاب المعارف ).
لطاملغتنامه دهخدالطام . [ ل ِ ] (ع مص ) ملاطمة. طپانچه زدن یکدیگر را. (منتهی الارب ). با کسی طپنچه زدن . (زوزنی ) : با آبروی تشنه بمانی از آب جوی به چون ز بهر آب زنی با خران لطام .ناصرخسرو.
چیره کردنلغتنامه دهخداچیره کردن . [ رَ / رِ ک َ رَ ] (مص مرکب ) مسلط کردن . فایق کردن . تغلیب . اِدالَه . اظهار.- چیره کردن بر کسی یا چیزی ؛ مسلط کردن بر... مستولی کردن بر... : دَرِ خوردنت چیره کن بر نهاد<br
سخن گستردنلغتنامه دهخداسخن گستردن . [ س ُ خ َ گ ُ ت َ دَ ] (مص مرکب ) بیان کردن بشرح و بسط. (آنندراج ) : خشم گیری جنگ جویی چون بمانی ازجواب خشم یکسو نه سخن گسترکه شهر آوار نیست . ناصرخسرو.به اندازه باید سخن گستریدگزاف سخن را نباید شن
تر و تازهلغتنامه دهخداتر و تازه . [ ت َ رُ زَ / زِ ] (ترکیب عطفی ، ص مرکب ) ضد پژمرده . شاداب . سبز و خرم . خوش : روزگاری چنین تر و تازه نوبهاری چنین خوش و خرم . مسعودسعد.گر همی خواهی ترا نخلی کنندش