بنیاد بردنلغتنامه دهخدابنیاد بردن . [ ب ُ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) خراب کردن . منهدم کردن . (فرهنگ فارسی معین ) : پاک کن چهره ٔ حافظ به سر زلف ز اشک ورنه این سیل دمادم ببرد بنیادم .حافظ (دیوان چ غنی ص 216).شر
صوفی سوزلغتنامه دهخداصوفی سوز. (نف مرکب ) سوزاننده ٔ صوفی . از پا درافکننده ٔ صوفی . مست و بیخود کننده ٔ صوفی : شراب تلخ صوفی سوز بنیادم بخواهد بردلبم بر لب نه ای ساقی و بستان جان شیرینم .حافظ.
بنیاد کندنلغتنامه دهخدابنیاد کندن . [ ب ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) هدم و خراب کردن . (آنندراج ). خراب کردن . منهدم ساختن . (فرهنگ فارسی معین ) : بنماید که جفای فلک از دامن دل دست کوته نکند تا نکند بنیادم . سعدی .زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
بنیاد کردنلغتنامه دهخدابنیاد کردن . [ ب ُ ک َ دَ ] (مص مرکب ) شالده نهادن . تأسیس . (فرهنگ فارسی معین ). اساس قرار دادن : ز دارنده ٔ دادگر یاد کن خرد را بدین یاد بنیاد کن . فردوسی .نخست از جهان آفرین یاد کن پرستش بر این یاد بنیاد کن
کشفتنلغتنامه دهخداکشفتن . [ ک َ ش َ ت َ / ک ُ ش ُ ت َ ] (مص ) گشودن . شکافتن . (از فرهنگ جهانگیری ) (از برهان ).- برکشفتن ؛ گشودن . (از ناظم الاطباء). برداشتن : دل برگرفته ام ز بد و نیک روزگارتا پرده
