بوقتبلغتنامه دهخدابوقتب . [ ق َ ت َ ] (ع اِ مرکب ) کنایه از مردم دنیاپرست و بد و احمق : طاعت و احسان و علم و راستی را برگزین گوش چون دادی به گفت بوقماش و بوقتب . ناصرخسرو (دیوان چ تهران ص 27). ر
بوقتبفرهنگ فارسی معین(قَ تَ) [ ع . ابوقَتَب ] ( اِ.) 1 - پدرپالان ، پالان دار. 2 - کنایه از: مردم احمق و نادان .
نابگاهلغتنامه دهخدانابگاه . [ ب ِ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) بی وقت . خارج از وقت . نه بوقت خویش . نه به زمان خویش . نابوقت . مقابل بوقت . || نابجای . نابموقع. نه بجای خویش .
بوقتبلغتنامه دهخدابوقتب . [ ق َ ت َ ] (ع اِ مرکب ) کنایه از مردم دنیاپرست و بد و احمق : طاعت و احسان و علم و راستی را برگزین گوش چون دادی به گفت بوقماش و بوقتب . ناصرخسرو (دیوان چ تهران ص 27). ر
بوقتبفرهنگ فارسی معین(قَ تَ) [ ع . ابوقَتَب ] ( اِ.) 1 - پدرپالان ، پالان دار. 2 - کنایه از: مردم احمق و نادان .
نابوقتلغتنامه دهخدانابوقت . [ ب ِ وَ ] (ص مرکب ، ق مرکب ) نه بوقت . نه بهنگام . نابهنگام . بی موقع. بی مناسبت . نامناسب . || بیجا. نه بجای خود. بیمورد. نابجا.