بکللغتنامه دهخدابکل . [ ب َ ] (ع اِ) غنیمت . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || آمیزش . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
بکللغتنامه دهخدابکل . [ ب َ ] (ع مص ) آمیختن سخن و جز آن ، یقال بکل علینا حدیثه ؛ أی خلطه .(منتهی الارب ). آمیختن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی )(از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). آمیختن سخن و جز آن . (آنندراج ). || بکل السویق بالدقیق . (منتهی الارب ). آمیختن پِسْت را با آرد. (از ناظم الا
بقللغتنامه دهخدابقل . [ ب َ ] (ع اِ) تره و سبزه ٔ بهار که از تخم روید نه از بیخ . یکی آن بقلة. ج ، بقول . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تره . (صراح ) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (نصاب ). تره . ج ، بقول . (مهذب الاسماء). تره که پخته نانخورش سازند. (غیاث ال
بقللغتنامه دهخدابقل . [ ب َ ] (ع مص ) ظاهر شدن .(از اقرب الموارد) (از متن اللغه ). || سبزو با نبات شدن زمین . (از اقرب الموارد). رویانیدن زمین گیاه را. (آنندراج ) (از متن اللغه ). || سبز شدن شوره گیاه . (اقرب الموارد) . پدید آمدن سبزی برگ شوره گیاه . (از متن اللغة). || (اِ) هر گیاهی که زمین
بکیللغتنامه دهخدابکیل . [ ب َ ] (ع ص ) خوش نما در لباس و رفتار، یقال هو جمیل ٌ بکیل ٌ. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). || گوسپندان آمیخته با گوسپندان دیگر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || یقال ظلت الغنم بکیلة واحدة و عبیثة واحدة؛ اذا لقیت الغنم غنماً اخری فاختلط بعضها ببعض و هو مثل یضرب فی اختلا
بکلرلغتنامه دهخدابکلر. [ ب ِ / ب َ ل َ ] (ترکی ، اِ) بگلر. بیگلر. لفظ ترکی است و بمعنی بزرگ و امیر است چه بیک یا بک بمعنی بزرگ است و «لر» مخفف «لار» است که ضمیر جمع غایب باشد. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به بکلربک و بکلربکی شود : هست
بکلهلغتنامه دهخدابکله . [ ب َ ل َ ] (اِخ ) تیره ای از ایل بهارلواز ایلات خمسه ٔ فارس . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 86).
بکلةلغتنامه دهخدابکلة. [ ب ِ ل َ ] (ع اِ) سرشت و طبیعت و خلقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سرشت . (مهذب الاسماء). طبیعت . (از اقرب الموارد). || هیئت و صورت و حال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). هیئت .(از اقرب الموارد). ج ، بِکَل . (از اقرب الموارد).
بکلیلغتنامه دهخدابکلی . [ ب ِ ک ُل ْ لی ] (ق مرکب ) تمام . تمام و کمال . کلاً. تماماً. بالمره : ما بمردیم و بکلّی کاستیم بانگ حق آمد همه برخاستیم . مولوی .و رجوع به کل شود.
جریده ٔ القابلغتنامه دهخداجریده ٔ القاب . [ ج َ دَ / د ی ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دفتری که عناوین والقاب اعطایی به افراد در آن ضبط میشد : آن سر و صدری که از جریده ٔ القاب بازگشادند افتخار برآمد. سوزنی .<
حارثلغتنامه دهخداحارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن عِنبه محدث است . و از علأبن کثیر روایت کند که ابی الأسقع این دعای پیغمبر (ص ) را از بر داشت : «یا موضع کل شکوی و یا شاهد کل نجوی بکل سبیل انت مقیم تری ولا تُری وانت بالمنظر الأعلی ». رجوع به عیون الاخبار ج 2 ص <spa
ریدةلغتنامه دهخداریدة. [ رَ دَ ] (ع اِ) مطلب و مراد. حدیث : ان الشیطان یرید ابن آدم بکل ریدة؛ ای مطلب و مراد. هو اسم للارادة واصلها الواو و ذکر هنا للفظة. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || (ص ) ریح ریدة؛ باد نرم . (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
خاتم النبیینلغتنامه دهخداخاتم النبیین . [ ت َ مُن ْ ن َ ی ] (اِخ ) خاتم انبیا، مهر پیغامبران . (السامی فی الاسامی ). لقب رسول اکرم : ما کان مُحمدٌ ابا احد من رجالکم و لکن رسول اﷲ و خاتم النبیین و کان اﷲ بکل شی ٔ علیماً. (قرآن 40/33). و آخر ایش
اصرم بن حمیدلغتنامه دهخدااصرم بن حمید. [ اَ رَ م ِ ن ِ ح َ ] (اِخ ) از شاعران عرب بود و در عقدالفرید این ابیات از وی نقل شده است :رشحت حمدی حتی اننی رجل کلی بکل ثناء فیک مُشتغل خولت شکری ما خولت من نعم فحر شکری لما خولتنی خول . (عقدالفرید ج <span class="hl" dir="
بکلرلغتنامه دهخدابکلر. [ ب ِ / ب َ ل َ ] (ترکی ، اِ) بگلر. بیگلر. لفظ ترکی است و بمعنی بزرگ و امیر است چه بیک یا بک بمعنی بزرگ است و «لر» مخفف «لار» است که ضمیر جمع غایب باشد. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به بکلربک و بکلربکی شود : هست
بکلهلغتنامه دهخدابکله . [ ب َ ل َ ] (اِخ ) تیره ای از ایل بهارلواز ایلات خمسه ٔ فارس . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 86).
بکلةلغتنامه دهخدابکلة. [ ب ِ ل َ ] (ع اِ) سرشت و طبیعت و خلقت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). سرشت . (مهذب الاسماء). طبیعت . (از اقرب الموارد). || هیئت و صورت و حال . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). هیئت .(از اقرب الموارد). ج ، بِکَل . (از اقرب الموارد).
بکلیلغتنامه دهخدابکلی . [ ب ِ ک ُل ْ لی ] (ق مرکب ) تمام . تمام و کمال . کلاً. تماماً. بالمره : ما بمردیم و بکلّی کاستیم بانگ حق آمد همه برخاستیم . مولوی .و رجوع به کل شود.
دبکللغتنامه دهخدادبکل . [ دَ ک َ ] (ع ص ) درشت پوست زشت رو. (منتهی الارب ).- ام دبکل ؛ کفتارست . (آنندراج ) (منتهی الارب ).
حبکللغتنامه دهخداحبکل . [ ح َ ک َ / ح ُ ک ُ ] (ع ص ) کوتاه . (آنندراج ). حبوکل . رجوع به حبوکر و حباکری شود.
مدبکللغتنامه دهخدامدبکل . [ م ُ دَ ک ِ ] (ع ص ) گردآورنده ٔ شتران پراکنده از اطراف . (آنندراج ). رجوع به دبکلة شود.
مبکللغتنامه دهخدامبکل . [ م ُ ب َک ْ ک ِ ] (ع ص ) آمیزنده . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).
متبکللغتنامه دهخدامتبکل . [ م ُ ت َ ب َک ْ ک ِ ] (ع ص ) فروگیرنده کسی را به زدن و دشنام و قهر. (آنندراج ). کسی که غلبه می کند به واسطه ٔ زدن و یا دشنام دادن . (ناظم الاطباء). || آمیزنده سخن را. (آنندراج ). کسی که به طور آشفته و درهم سخن می گوید. (ناظم الاطباء). || خرامنده به ناز. (آنندراج ). آ