بشگفت آمدنلغتنامه دهخدابشگفت آمدن . [ ب ِ ش ِ گ ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) (از کسی ) . عجب . تعجب . (از چیزی ). استعجاب . (منتهی الارب ). و رجوع به شگفت شود.
بشگفت آوردنلغتنامه دهخدابشگفت آوردن . [ ب ِ ش ِ گ ِ وَ دَ ] (مص مرکب ) (کسی را). به عجب آوردن او را. تعجیب . به شگفت آوردن کسی را. شَأو اقماء. (منتهی الارب ). و رجوع به شگفت شود.
باصفتلغتنامه دهخداباصفت . [ ص ِ ف َ ] (ص مرکب ) دارای صفت . در مقابل بی صفت . || آنکه صفت خوب دارد. باخوی . خوش اخلاق . باحقیقت : یکیست با صفت و بیصفت بگوئیمش نه چیز و چیز بگویش که مان چنین فرمود. ناصرخسرو.|| در تداول عامه ،آنکه نیک