بیکلربگیلغتنامه دهخدابیکلربگی . [ ب َ / ب ِ ل َ ب َ / ب ِ ] (ترکی ، اِ مرکب ) بکلربگی . بیگلربگی . بیگلربیگی . در زبان ترکی یعنی بزرگ بزرگان : این گداچشمی و این نادیدگی از گدائی تست نز بیکلربگی .<b