تاکوتلغتنامه دهخداتاکوت . [ ک َ ] (اِ) تَکوت . تَکّوت . تیکَوْک . بلغت اهل بربر فربیون . (دزی ج 1 ص 139). در مغرب اقصی بلغت بربر فریبون را نامند و همچنین در مغرب میانه این نام را به دانه ٔ «اثل » دهند که فارسیان آن را «کیزمازک
تاکوت الدباغینلغتنامه دهخداتاکوت الدباغین . [ تُدْ دَب ْ با ] (ع اِ مرکب ) اطباء مغرب حب الاثل را گویند. رجوع به «اثل » و مفردات ابن البیطار ج 1 ص 12 و دزی ج 1 ص 139 و
تآکیدلغتنامه دهخداتآکید. [ ت َ ] (ع اِ) دوالهایی که بدان قرپوس زین را با دو پهلوی آن بندند. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). «اکائد» و «تآکید» جمع «اِکاد» است و این جمع آن نادر است . (از اقرب الموارد).
تاکيددیکشنری عربی به فارسیاظهار قطعي , تصريح , تصديق , اثبات , تاکيد , تاييد , فشار , تقلا , قوت , اهميت , مضيقه , سختي , پريشان کردن , ماليات زيادبستن , تاکيد کردن
چوب نظرلغتنامه دهخداچوب نظر. [ ب ِ ن َ ظَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نامی است که در شمیرانات و اطراف تهران به داغداغان دهند. (یادداشت مؤلف ). تاقوت . (فرهنگ فارسی معین ). رجوع به تاقوت و داغداغان شود.