لغتنامه دهخدا
تذریة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) برداشتن باد خاک را و پرانیدن و بردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (اقرب الموارد) (المنجد). || بر باد دادن خاک کان را، بطلب زر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). جستن زر ازخاک معدن . (از متن اللغه ). || بر باد کردن خرمن . (منت