لغتنامه دهخدا
تصویح . [ ت َص ْ ] (ع مص ) خشک گردانیدن آفتاب نبات را. (تاج المصادر بیهقی ). خشک گردانیدن نبات را. (زوزنی ). خشک ساختن گیاه را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). خشک گردانیدن آفتاب و باد چیزی را. (از اقرب الموارد): صوحته الریح ؛ اذا یبسه . (منتهی الارب ). || خشک شدن ب