تیرباران رفتنلغتنامه دهخداتیرباران رفتن . [ رَ ت َ ] (مص مرکب ) تیراندازی شدید درگرفتن میان دولشکر : تیرباران رفت چنانکه آفتاب را بپوشید و نیک نیرو کردند تا آن پل بستدند. تاریخ بیهقی چ ادیب ص 467). رجوع به تیر و دیگر ترکیبهای آن شود.
تیربارانلغتنامه دهخداتیرباران . (اِ مرکب ) تیرهای بسیار که از کمان سرداده باشند. (آنندراج ). ریزش تیر از اطراف و بطور فراوانی . (ناظم الاطباء). بارانی از تیر : چنان تیرباران بد از هر دو روی که چون آب ، خون اندر آمد به جوی . فردوسی .اگر
تیربارانفرهنگ فارسی عمید۱. اعدام کردن محکوم بدینصورت که او را سرپا نگاه دارند و چند تن با تفنگ به طرف او شلیک کنند.۲. [قدیمی] فروریختن تیرهای پیدرپی از هر سو.
تیربارانلغتنامه دهخداتیرباران . (اِ مرکب ) تیرهای بسیار که از کمان سرداده باشند. (آنندراج ). ریزش تیر از اطراف و بطور فراوانی . (ناظم الاطباء). بارانی از تیر : چنان تیرباران بد از هر دو روی که چون آب ، خون اندر آمد به جوی . فردوسی .اگر
تیربارانفرهنگ فارسی عمید۱. اعدام کردن محکوم بدینصورت که او را سرپا نگاه دارند و چند تن با تفنگ به طرف او شلیک کنند.۲. [قدیمی] فروریختن تیرهای پیدرپی از هر سو.
تیربارانلغتنامه دهخداتیرباران . (اِ مرکب ) تیرهای بسیار که از کمان سرداده باشند. (آنندراج ). ریزش تیر از اطراف و بطور فراوانی . (ناظم الاطباء). بارانی از تیر : چنان تیرباران بد از هر دو روی که چون آب ، خون اندر آمد به جوی . فردوسی .اگر
تیربارانفرهنگ فارسی عمید۱. اعدام کردن محکوم بدینصورت که او را سرپا نگاه دارند و چند تن با تفنگ به طرف او شلیک کنند.۲. [قدیمی] فروریختن تیرهای پیدرپی از هر سو.