لغتنامه دهخدا
مانتینه . [ ن ْ ن ِ ] (اِخ ) از شهرهای کهن آرکادی است که پیروزی اسپارتها بر«تبی ها»ی یونان و کشته شدن فرمانده لشکر «تب » به نام اپامی نونداس در آنجا موجب شهرت و معروفیت آن شهر گردید. (از لاروس ). یکی از بلاد قدیمی آرکادیا بوده است . در سال 418</span