لغتنامه دهخدا
علی متیوی . [ ع َ ی ِ ؟ ] (اِخ ) ابن عبداﷲ متیوی . مکنی به ابوالحسن . وی فقیه و نحوی و عروضی و ادیب بود و بسال 1247 هَ . ق . درگذشت . او راست : شرح بر قصیده ٔ ابراهیم ریاحی تونسی ، در مدح مولای ابراهیم علوی . (از معجم المؤلفین از فهرس الفهار