زعبرةلغتنامه دهخدازعبرة. [ زَ ب َ رَ ] (ع مص ) فریب . اغفال .(از دزی ج 1 ص 591). رجوع به ماده ٔ قبل و زعبل شود.
زعبریلغتنامه دهخدازعبری . [ زَ ب َ ری ی ] (ع اِ) نوعی از تیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
جعبریلغتنامه دهخداجعبری . [ ج َ ب َ ] (اِخ ) ابراهیم از صلحای قرن 7هَ . ق . که بعضی احوال غریبه از وی منقول است و خندانیدن مردم در حال گریه و گریانیدن ایشان در حال خنده از خصایص او بود. وی بسال 687 هَ . ق . در هشتادوهشت سالگی