حافلةلغتنامه دهخداحافلة. [ ف ِ ل َ ] (ع ص ) مؤنث حافل . پر. بسیار. کثیر : الا آنکه نعمت حق سبحانه و بحمده در بازمانده ٔ امیر ماضی سایغاللسان وصافیةاللباس است و نامیةالغراس و ناصرةالاکناف و حافلةالاخلاف . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ تهران ص 460</sp
حافلةدیکشنری عربی به فارسیگذرگاه , مسير عمومي , کالسکه , واگن راه اهن , مربي ورزش , رهبري عمليات ورزشي را کردن , معلمي کردن
حوفلةلغتنامه دهخداحوفلة. [ ح َ ف َ ل َ ] (ع مص ) منتفخ و پرباد گردیدن سر نره . || (اِ) سر نره . (منتهی الارب ). حشفة.