لغتنامه دهخدا
اضحاء. [ اِ ] (ع مص ) داخل ظهر شدن . (از اقرب الموارد). در چاشتگاه شدن . (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ). در ضحی درآمدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || چیزی را ظاهر کردن . (از اقرب الموارد). هویدا نمودن چیزی را. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). ظاهر و هویدا کردن . (آنندراج