خانرلغتنامه دهخداخانر. [ ن ِ ] (ع ص ، اِ) دوست خالص . ج ، خُنَّر (ناظم الاطباء). رجوع به کلمه ٔ خنر شود.
خونگیرلغتنامه دهخداخونگیر. (نف مرکب ) خون گیرنده . حجام . فصاد. رگ زن .آنکه از بدن دیگران خون می گیرد. (یادداشت مؤلف ).
خونگیر شدنلغتنامه دهخداخونگیر شدن . [ ش ُدَ ] (مص مرکب ) گرفتار آمدن ببلائی برای قتلی که مرتکب شده است . (یادداشت بخط مؤلف ). بخون گرفته شدن .- امثال :خونی خونگیر شد .
خانپورلغتنامه دهخداخانپور. (اِخ ) ناحیه ای است به هندوستان بخطه ٔ پنجاب در سرخط آهن کراچی به مولتان . (از قاموس الاعلام ترکی ج 3 ص 2020).