لغتنامه دهخدا
خدیج . [ خ ُ دَ ] (اِخ ) ابن سلامه بن اویس بن عمروبن کعب بن الفرات البلوی حلیف بنی حرام بوده . بعضی او را: «ابن سالم بن اوس بن عمرو» و بعضی دیگر «ابن اوس بن سالم عمرو انصاری » آورده اند. کنیه ٔ او «اباشباث » است و موسی بن عقبه از او نام برده و او رااز کسانی آورده که عقبه ٔ ثا