لغتنامه دهخدا
کرکرک . [ ک َ ک َ رَ ] (اِ) نام پرنده ای است دم دراز که در کناره های آب نشیند و دم جنباند و به عربی صعوه خوانند. (برهان ) (آنندراج ). کرکما. دم جنبانک . (فرهنگ فارسی معین ) : خجسته را بجز از خُردَما ندارد گوش بنفشه را بجز از کرکرک نداردپاس .<br