لغتنامه دهخدا
کلپک . [ ک ُ پ َ] (اِ) بمعنی خانه ٔ کوچکی که بر کنار کشتها سازند از جهت محافظت خرمن از باد و باران . و ظاهراً مخفف کلبه است پس به بای تازی باشد، اما محاوره همان اول است . (آنندراج ). کلبک . (فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به کلبک و کلبه شود. || خرمن بان را نیز گویند: یکی از ظرفای