خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خرمن گدا پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.
خرمن گدا
/xermangedā/
معنی
کسی که برای گدایی بر سر خرمن‌ها می‌رود؛ گدای سر خرمن.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
نتیجه‌ای یافت نگردید.
-
جستوجوی دقیق
-
خرمن گدا
لغت‌نامه دهخدا
خرمن گدا. [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ گ َ/ گ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از توده ٔ غله ای است که خوشه چینان جمع کرده باشند. (برهان قاطع).
-
خرمن گدا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [قدیمی] xermangedā کسی که برای گدایی بر سر خرمن‌ها می‌رود؛ گدای سر خرمن.
-
واژه‌های مشابه
-
خرمن خرمن
لغت‌نامه دهخدا
خرمن خرمن . [ خ ِ / خ َ م َ خ ِ / خ َ م َ ] (ق مرکب ) کنایه از زیادی است . کنایه از مقدار فراوان می باشد : جوجو ستد آنچه دادش ایام خرمن خرمن همی سپارد.خاقانی .
-
خرمن آفتاب
لغت‌نامه دهخدا
خرمن آفتاب . [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) طُفاوة. عَجوز. (منتهی الارب ). دارالشمس . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خرمن بردن
لغت‌نامه دهخدا
خرمن بردن . [ خ ِ / خ َ م َ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) استفاده از خرمن کردن . حاصل خرمن بدست آوردن . تخم از خرمن بدست آوردن . غله از خرمن بردن : کنون وقت تخم است اگر پروری گر امیدواری که خرمن بری . سعدی (بوستان ).|| در بین روستاییان «خرمن بردن » استفاده از ...
-
خرمن روز
لغت‌نامه دهخدا
خرمن روز. [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روز است : سوخته شد خرمن روز از غمم چشمه ٔ خورشید فسرد از دمم .نظامی .
-
خرمن سوختن
لغت‌نامه دهخدا
خرمن سوختن . [ خ َ / خ ِ م َ ت َ ] (مص مرکب ) سوزاندن خرمن . کنایه از بدبخت و مفلس کردن : آورده اند صحبت خوبان که آتش است بر من به نیم جو که بسوزند خرمنم . سعدی .آتش بیار و خرمن آزادگان بسوزتا پادشه خراج نخواهد خراب را.سعدی .
-
خرمن قمر
لغت‌نامه دهخدا
خرمن قمر. [ خ َ / خ ِ م َ ن ِ ق َ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از هاله ٔ دور ماه است . خرمن مه . خرمن ماه .
-
خرمن کردن
لغت‌نامه دهخدا
خرمن کردن . [ خ ِ / خ َ م َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) ایجاد خرمن کردن . دسته های گندم را کنار هم چیدن و آماده برای خرمن کردن . || تل کردن . توده کردن . کپه کردن . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خرمن کوفتن
لغت‌نامه دهخدا
خرمن کوفتن . [ خ ِ / خ َ م َ ت َ ] (مص مرکب ) کوبیدن خرمن . کوفتن خرمن . خرمن را زیر آلاتی خرد کردن بجهت خارج کردن دانه های آن از قسمتهای دیگر. دوس . دیاسه . (تاج المصادر بیهقی ).
-
خرمن کوفته
لغت‌نامه دهخدا
خرمن کوفته . [ خ ِ یا خ َ م َ ن ِ ت َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خرمنی که آنرا کوبیده اند. خرمنی که آماده برای جدا کردن دانه های آن از سایر قسمتهای آن است . عَرْمة. قِصِری .
-
خرمن کوه
لغت‌نامه دهخدا
خرمن کوه . [ خ ِ / خ َ م َ ] (اِخ ) نام کوهی است که کوههای احمری از سمت جنوب به سیاه کوه و این کوه متصل است و از کوههای منطقه ٔ فارس می باشد. (از جغرافیای غرب ایران ص 33).
-
خرمن گل
لغت‌نامه دهخدا
خرمن گل . [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ گ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) معشوق . || سرین معشوق . (آنندراج ) : آغوش مرا محرم آن خرمن گل کن موی کمرت طاقت این بار ندارد.صائب (از آنندراج ).
-
خرمن ماه
لغت‌نامه دهخدا
خرمن ماه . [ خ ِ یا خ َ م َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) هاله که بر دور ماه گرد آید. (از برهان قاطع). خرگاه ماه . (مجموعه ٔ مترادفات ). || روی معشوق . (لغت محلی شوشتر). || خط عذار خوبان . (برهان قاطع). || کنایه از سرین و کفل . (لغت محلی شوشتر).