خصلتلغتنامه دهخداخصلت . [ خ ِ / خ َ ل َ ] (اِ) خوی و صفت خواه نیک باشد و خواه زشت . فروز. فروزه . فروزینه . (ناظم الاطباء). طبع. طبیعت . خوی . عادت . خِلَّت . خیم . (یادداشت بخط مؤلف ) : دقیقی چارخصلت برگزیده ست به گیتی در ز خ
خصلتدیکشنری فارسی به انگلیسیattribute, character, ethos, grain, habitude, humor, property, savor, savour, streak, trait, way
اسوهفرهنگ نامها(تلفظ: osveh) (عربی) پیشوا ، رهبر ، مقتدا ، خصلتی که شخص بدان لایق مقتدایی گردد ، از واژههای قرآنی.
نیکوخصالیلغتنامه دهخدانیکوخصالی . [ خ ِ ] (حامص مرکب ) نیکوخصال بودن . خوش خصلتی . نکوخصلتی : جهان را همه فتنه ٔ خویش گیربه نیکوخصالی و شیرین زبانی .فرخی .
اسوتفرهنگ فارسی معین(اِ یا اُ وِ یا وَ) [ ع . اسوة ] 1 - (ص .) پیشوا، مقتدا. 2 - (اِ.) خصلتی که شخص بدان لایق مقتدایی گردد.
اکرهلغتنامه دهخدااکره . [ اَ رَه ْ ] (ع ن تف ) مکروه تر. کاره تر.- امثال : اکره من العلقم .اکره من خصلتی الضبع . (یادداشت مؤلف ).
نکوخصلتیلغتنامه دهخدانکوخصلتی . [ ن ِ خ َ / خ ِ ل َ ] (حامص مرکب ) نکوخصلت بودن . رجوع به نکوخصلت شود.
برقکاف دوخصلتیampholyte, amphoteric electrolyteواژههای مصوب فرهنگستاننوعی برقکاف که همزمان دارای خاصیت اسیدی و بازی است