خضریجلغتنامه دهخداخضریج . [ خ ِ ] (ع اِ) پالیز که خربزه زار و خیارزار و کدوزار باشد. (منتهی الارب ).
خضروشلغتنامه دهخداخضروش . [ خ ِض ْرْ وَ ] (ص مرکب ) شبیه خضر. کنایه از پیری : سبزه ٔ خضروش جوانی یافت چشمه ٔ آب زندگانی یافت .نظامی .
سبزه ٔ خضروشلغتنامه دهخداسبزه ٔ خضروش . [ س َ زَ / زِ ی ِ خ ِض ْرْ وَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جوانی . (آنندراج ).
پالیزلغتنامه دهخداپالیز. (اِ) فالیز. جالیز. باغ . بوستان . گلستان : بپالیز چون برکشد سرو شاخ سر تاج خسرو برآید ز کاخ . فردوسی .یکی شارسان گردش اندر فراخ پر ایوان و میدان و پالیز و کاخ . فردوسی .بدو