خطباءلغتنامه دهخداخطباء. [ خ َ ] (ع ص ) مؤنث اَخطَب در همه ٔ معانی . (منتهی الارب ) (ازتاج العروس ) (از لسان العرب ). منه : ید خطباء؛ دست که سیاهی خضاب آن رفته باشد. (منتهی الارب ). ج ، خُطب .
خطباءلغتنامه دهخداخطباء. [ خ ُ طَ] (ع ص ، اِ) ج ِ خَطیب . (از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد) : سکه ٔ تو زن تا امرا کم زنندخطبه ٔ تو کن تا خطبا دم زنند. نظامی (مخزن الاسرار ص 25</
خطبیلغتنامه دهخداخطبی . [ خ ُ طَ ] (ص نسبی ) منسوب به ابومحمد اسماعیل ... بنان خطبی . (از انساب سمعانی ).
خطیبیلغتنامه دهخداخطیبی . [ خ َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان تراکمه ٔ بخش کنگان شهرستان بوشهر. واقع در 122هزارگزی جنوب خاوری کنگان و یکهزاروپانصدگزی شمال راه فرعی لار به گله دار. دارای 130 تن سکنه است . آب آن ازقنات و محصول آنجا
هاشملغتنامه دهخداهاشم . [ ش ِ ] (اِخ ) ابن عبدالاعلی الفزاری . از خطباء و رواة است . (البیان و التبیین ص 278).