خفتنلغتنامه دهخداخفتن . [ خ ُ ت َ ] (مص ) خواب کردن . خسبیدن . بخواب رفتن . (ناظم الاطباء). غنویدن . خفتیدن . مقابل بیدار شدن . خوابیدن . تمام سر و گردن و تنه و پایها رابدرازا بر زمین گستردن . بخواب شدن . هجعت . (یادداشت بخط مؤلف ). رقد. رقود. رقاد. تهجد. (تاج المصادر بیهقی ). سبت . (دهار) (
دراز خفتنلغتنامه دهخدادراز خفتن . [ دِ خ ُ ت َ ] (مص مرکب ) دراز کشیدن . به پشت خفتن . استلقاء. اِجلعباب . (منتهی الارب ).
چارپهلو خفتنلغتنامه دهخداچارپهلو خفتن . [ پ َ خ ُ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از خواب غفلت که هیچ خبر از خویشتن نباشد. (آنندراج ).
خفتن پایلغتنامه دهخداخفتن پای . [ خ ُ ت َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خدر شدن آن بواسطه ٔ انسداد دوران دم . (از ناظم الاطباء). خوابیدن پای . خواب رفتن پای . بی حس شدن پای .
خفتن خونلغتنامه دهخداخفتن خون . [ خ ُ ت َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از بحل شدن خون . از قصاص درگذشتن . (آنندراج ).
خفتندهلغتنامه دهخداخفتنده . [ خ ُ ت َ دَ / دِ ] (نف ) خسبنده . خوابنده . آنکه بخوابد. (یادداشت بخط مؤلف ).
خفتنگاهلغتنامه دهخداخفتنگاه . [ خ ُ ت َ ] (اِ مرکب ) جای خفتن ، مبرک . (یادداشت بخط مؤلف ): یا ابل عودی الی مبارکک ؛ شتر بازآی بسوی خفتنگاه خود. (منتهی الارب ).
خفتنگهلغتنامه دهخداخفتنگه . [ خ ُ ت َ گ َه ْ ] (اِ مرکب ) خفتنگاه . جای خفتن : زهی خفتنگه نرمش زهی خارشگه تنگش . سوزنی .هنرمند یوسف چراغ زمن بیامد بخفتنگه خویشتن .؟
خفتنیلغتنامه دهخداخفتنی . [ خ ُ ت َ ] (ص نسبی ) منسوب به خفتن . || (ص لیاقت ) لایق خفتن . (ناظم الاطباء).- ناخفتنی ؛ غیرلایق خفتن .
دراز خفتنلغتنامه دهخدادراز خفتن . [ دِ خ ُ ت َ ] (مص مرکب ) دراز کشیدن . به پشت خفتن . استلقاء. اِجلعباب . (منتهی الارب ).
اسلنقاءلغتنامه دهخدااسلنقاء. [ اِ ل ِ ] (ع مص ) بر قفا خفتن . (منتهی الارب ). اسلنطاع . ستان خفتن . طاق باز خوابیدن . بر پشت خفتن .
دمر خوابیدنلغتنامه دهخدادمر خوابیدن . [ دَ م َ خوا / خا دَ ] (مص مرکب ) دمرو خوابیدن . به روی خفتن . مقابل طاق خفتن . مقابل ستان خفتن . (یادداشت مؤلف ). و رجوع به دمر شود.
خفتن پایلغتنامه دهخداخفتن پای . [ خ ُ ت َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خدر شدن آن بواسطه ٔ انسداد دوران دم . (از ناظم الاطباء). خوابیدن پای . خواب رفتن پای . بی حس شدن پای .
خفتن خونلغتنامه دهخداخفتن خون . [ خ ُ ت َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از بحل شدن خون . از قصاص درگذشتن . (آنندراج ).
خفتن شیرلغتنامه دهخداخفتن شیر. [ خ ُ ت َ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )کلچیدن شیر. خلاف بریدن شیر. (یادداشت بخط مؤلف ).
خفتن گرفتنلغتنامه دهخداخفتن گرفتن . [ خ ُ ت َ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) بخواب رفتن : بیکدم که چشمانش خفتن گرفت مسافر پراگنده گفتن گرفت .سعدی (بوستان ).
خفتن جایلغتنامه دهخداخفتن جای . [ خ ُ ت َ ] (اِ مرکب ) خوابگاه . بستر. فراش . (ناظم الاطباء): عطن ؛ خفتن جای اشتر نزدیک آب . (محمودبن عمر ربنجنی ). || شبستان . (ناظم الاطباء).
دراز خفتنلغتنامه دهخدادراز خفتن . [ دِ خ ُ ت َ ] (مص مرکب ) دراز کشیدن . به پشت خفتن . استلقاء. اِجلعباب . (منتهی الارب ).
چارپهلو خفتنلغتنامه دهخداچارپهلو خفتن . [ پ َ خ ُ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از خواب غفلت که هیچ خبر از خویشتن نباشد. (آنندراج ).
فروخفتنلغتنامه دهخدافروخفتن . [ ف ُ خ ُ ت َ ] (مص مرکب ) خفتن . خوابیدن . (یادداشت بخط مؤلف ). || خمیدن . (یادداشت بخط مؤلف ) : چو من چفته شدم جاناو چون چوگان فروخفتم اگر بدرود خواهی کرد زوتر کن که من رفتم . دقیقی .|| هنگفت و غلیظ ش
ناخفتنلغتنامه دهخداناخفتن . [ خ ُ ت َ ] (مص منفی ) نخفتن . خواب نکردن .نخوابیدن . بیدار ماندن . به خواب نرفتن : که بر ساز کامد گه رفتنت سرآمد نژندی و ناخفتنت . فردوسی .من از ناخفتن شب مست مانده چو شمشیری قلم در دست مانده . <p