خنجللغتنامه دهخداخنجل . [ خ ِ ج ِ ] (ع ص ) زن دفزک بی شرم . || زن گول . احمق . || زن بدزبان . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خِنزِل پِنْزِلگویش گنابادی در گویش گنابادی یعنی وسایل بی اهمیت ، اسباب و اساس کهنه و بی ارزش یا کم ارزش
خنجلکلغتنامه دهخداخنجلک . [ خ َ ج ُ ل َ ] (اِ) نشگون . || بشکنج در اصطلاح مردمان گناباد و کاخک . (یادداشت بخط مؤلف ).
خنجلةلغتنامه دهخداخنجلة. [ خ َ ج َ ل َ ] (ع مص ) ازدواج کردن مر زن خنجل را. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خنجلکلغتنامه دهخداخنجلک . [ خ َ ج ُ ل َ ] (اِ) نشگون . || بشکنج در اصطلاح مردمان گناباد و کاخک . (یادداشت بخط مؤلف ).
خنجلةلغتنامه دهخداخنجلة. [ خ َ ج َ ل َ ] (ع مص ) ازدواج کردن مر زن خنجل را. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
مخنجللغتنامه دهخدامخنجل . [ م ُ خ َ ج ِ ] (ع ص ) کسی که زناشوئی کند با زن دفزک بی شرم و بدزبان و گول . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط).