پخجیزیدنلغتنامه دهخداپخجیزیدن . [ پ َ دَ ] (مص ) در فرهنگ اسدی نسخه ٔنخجوانی آمده است : پخجیز، غلتیدن است . عسجدی گوید:چه سود کند که آتش عشقش دوداز دل من همی برانگیزدپیش همه مردمان و او عاشق (کذا)جوینده (کذا) بخاک بربپخجیزد.و رجوع به پخچیزیدن شود.