لغتنامه دهخدا
ابن طبرزد. [ اِ ن ُ طَب َ زَ ] (اِخ ) موفق الدین ابوحفص عمربن ابی بکر، محمدبن معمربن احمدبن یحیی . محدث بغدادی . مولد او به 516هَ .ق . و از آنکه او در محله ٔ دارالقز از محلات کرخ ساکن بوده به دارقزی معروف شده و سفری به شام رفته و باز به بغداد