درزه

درزه

مهندسی معدن

joint

درزه

لغت‌نامه دهخدا

درزه . [ دَ زَ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان ده تازیان بخش مشیز شهرستان سیرجان واقع در 73 هزارگزی خاور مشیز و چهار هزارگزی باختر راه مالرو چهارطاق به ده تازیان . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

درزه

لغت‌نامه دهخدا

درزه . [ دَ زَ ] (اِخ ) دهی است از دهستان رمشک بخش کهنوج شهرستان جیرفت واقع در 134 هزارگزی جنوب خاوری کهنوج و سر راه رمشک به کهنوج ، با 100 تن سکنه . آب آن از قنات و راه آن مالرو است . مزرعه ٔ کنار گاوان جزء این ده است ، و ساکنان آن از طایفه ٔ کامران...

درزه

لغت‌نامه دهخدا

درزه . [ دَ زَ / زِ ] (اِ) درز. چاک دوخته . (برهان ). || دختر خردسال . (از برهان ).

درزه

لغت‌نامه دهخدا

درزه . [ دَ زَ / زِ ] (اِ) درژه . توده و پشته ٔ علف و خار و خاشاک . (برهان ). توده ٔ خاک و خاشاک و ریگ . (آنندراج ). بسته . دسته : «اضغاث » جماعت «ضغث » بوده و ضغث درزه بود یاچیزی بود که بکار نیاید چون چوبهای باریک سخت باریک با آن قلماشهائی که بر سر ...

درزه

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی] darze = درز

درزه

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) [قدیمی] darze پشته و تودۀ چیزی.

درزه

فرهنگ فارسی معین

(دَ زِ یا زَ) (اِ.) = درز: 1 - چاک دوخته . (پارچه )، درز. 2 - دختر خردسال .

درزه

فرهنگ فارسی معین

( ~.) (اِ.) = درژه : تودة علف ، پشتة خار و خاشاک .

درزه

دیکشنری فارسی به عربی

مفصل

درزة

لغت‌نامه دهخدا

درزة. [ دَ زَ ] (ع اِ) ابن درزة؛ فرزند خوانده ، و گویند فرزند کنیز که پدر وی شناخته نباشد. (از ذیل اقرب الموارد از تاج ).- ابناء درزة ؛ مردمان سفله . (دهار).- ام درزة ؛ کنیه ٔ دنیا. (از دهار) (از لسان ).- اولاد درزة ؛ فرومایگان . (منتهی الارب ). سفله...

درزه کنان

لغت‌نامه دهخدا

درزه کنان . [ دَ زَ ک ُ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش شاهپور شهرستان خوی واقع در 30 هزار و پانصدگزی جنوب خاوری شاهپور و سه هزار و پانصد گزی باختر راه شوسه ٔ شاهپور به ارومیه ، با 217 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ زولا و راه آن ارابه رو است . (...

ام درزه

لغت‌نامه دهخدا

ام درزه . [ اُم ْ م ِ دَ زَ ] (ع اِ مرکب ) جهان . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). عالم . (ناظم الاطباء). دنیا. (از المرصع). و رجوع به درزه شود.

joint plane

صفحۀ درزه

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[زمین‌شناسی] سطح یک درزه