دفدفةلغتنامه دهخدادفدفة. [ دَ دَ ف َ ] (ع اِ) پشته ٔ زمین . ج ، دَفادِف . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دفدفةلغتنامه دهخدادفدفة. [ دَ دَ ف َ ] (ع مص ) شتاب نمودن . || قریب زمین پریدن مرغ یا بر زمین نشسته جنبانیدن هر دو بال را. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
دفادفلغتنامه دهخدادفادف . [ دَ دِ ] (ع اِ) ج ِ دَفدفة.(منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به دفدفة شود.
شتاب نمودنلغتنامه دهخداشتاب نمودن . [ ش ِ ن َ / ن ِ / ن ُ دَ ] (مص مرکب ) شتافتن . عجله کردن . به سرعت کاری را انجام دادن : تَدفیف ؛شتاب نمودن . دِفاف . مُدافِفَة؛ شتاب نمودن در کشتن خسته . دِفدَفَه ؛ شتاب نمودن . (منتهی الارب ). |
پشتهلغتنامه دهخداپشته . [ پ ُ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) مقداری که با پشت توان برداشت . هر چیز که بر پشت گیرند از هیمه و جز آن . کوله . کوله بار. بار : شب زمستان بود کپی سرد یافت کرمک شب تاب ناگاهی بتافت کپیان آتش همی پنداشتند<