ذنبةلغتنامه دهخداذنبة. [ ذَ ن َ ب َ ] (ع اِ) ذنبةالوادی جای منتهای سیل وادی . || ذنبةالدهر؛ اواخر زمان ، پایان روزگار.
ذنبةلغتنامه دهخداذنبة. [ ذَ ن َ ب َ ] (اِخ ) آبکی است میان اَمِرّة و اضاح . || جایگاهی است از اعمال بلقاء.
دنبهلغتنامه دهخدادنبه . [ دُم ْ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان برزرود بخش حومه ٔ شهرستان اصفهان با 104 تن سکنه . آب آن از زاینده رود و چاه . راه آن اتومبیلرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
دنبهفرهنگ فارسی عمیدعضوی از بدن گوسفند که در انتهای تنۀ او آویخته و بهجای دم اوست و تمام آن چربی است؛ و روغن آن بیشتر و بهتر از پیه و چربی بدن گوسفند است.
دنبهلغتنامه دهخدادنبه . [ دُم ْ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان برزرود بخش حومه ٔ شهرستان اصفهان با 104 تن سکنه . آب آن از زاینده رود و چاه . راه آن اتومبیلرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).
دنبهفرهنگ فارسی عمیدعضوی از بدن گوسفند که در انتهای تنۀ او آویخته و بهجای دم اوست و تمام آن چربی است؛ و روغن آن بیشتر و بهتر از پیه و چربی بدن گوسفند است.
دنبهلغتنامه دهخدادنبه . [ دُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ) آن جزء از گوسفند که به جای دم از خلف آن واقع شده و محتوی چربش است . (ناظم الاطباء). دم نوعی از گوسپند که پهن باشد که هندیان آن را چکتی نامند. (آنندراج ) (غیاث ). الیة. دم نوعی از گوسپندان که چرب و کلان شود. چرب
دنبهفرهنگ فارسی معین(دُ بِ) (اِ.) 1 - دمبه ، جزیی از بدن گوسفند که به جای دم در انتهای خلفی تنة او آویخته و محتوی چربی است . 2 - پیه ، چربی . ؛ ~گذار کردن نوعی رَمل و جادو برای از میان برداشتن یا آسیب رساندن به کسی . با دُنبه آدمکی درست می کردند و با نیت آسیب رساندن به آن شخص ، آدمک را می سوزاندند. ؛ ~ دادن کنایه ا
درخت دنبهلغتنامه دهخدادرخت دنبه . [ دِ رَ ت ِ دُم ْ ب َ / ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) درخت پیه . رجوع به درخت پیه شود.
شمشیردنبهلغتنامه دهخداشمشیردنبه . [ ش ِ / ش َ دُم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) عکه . عقعق . کلاژه . زاغچه . زاغی . (یادداشت مؤلف ). رجوع به مترادفات کلمه شود.
قلعه دنبهلغتنامه دهخداقلعه دنبه . [ ق َ ع َ دُم ْ ب َ ] (اِخ ) در چهار فرسنگی شرق داراب بنا شده و آبش از قنات است . (جغرافیای غرب ایران ). رجوع به قلعه رنبه شود.
فرادنبهلغتنامه دهخدافرادنبه . [ ف َ دُم ْ ب َ ] (اِخ ) قصبه ای است از دهستان گندمان بخش بروجن شهرستان شهرکرد، واقع در 11 هزارگزی باختر بروجن متصل به راه بروجن به اصفهان . ناحیه ای است واقع در دامنه ٔ کوه و معتدل که دارای 4004 تن
دنبهلغتنامه دهخدادنبه . [ دُم ْ ب ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان برزرود بخش حومه ٔ شهرستان اصفهان با 104 تن سکنه . آب آن از زاینده رود و چاه . راه آن اتومبیلرو است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10).