دوفانلغتنامه دهخدادوفان . (ع اِ) آنچه در خواب بر سر آدمی افتد و آن را کابوس گویند. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کابوس . (ناظم الاطباء). رجوع به کابوس شود.
ذوفنلغتنامه دهخداذوفن . [ ف َن ن ] (ع ص مرکب ) صاحب فَن ّ. یک فن . مخصص . متخصص : آن ذوفنی که تا بکنون هیچ ذوفنون هرگز بر او به کار نبرده ست هیچ فن . فرخی .- امثال : ذوفن بر ذوفنون غالب
دفآنلغتنامه دهخدادفآن . [ دَف ْ ] (ع ص ) رجل دفآن ؛ مرد جامه ٔ گرم پوشیده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و مؤنث آن دَفْآی است . (از اقرب الموارد).
دفائنلغتنامه دهخدادفائن . [ دَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ دَفینة.(منتهی الارب ). دفاین . رجوع به دفاین و دفینة شود.
دفانلغتنامه دهخدادفان . [ دَف ْ فا ] (ع اِ) چوب و تخته ٔکشتی . ج ، دَفافین . (از ذیل اقرب الموارد از تاج ).