روزنهلغتنامه دهخداروزنه . [ رَ / رُو زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) (از: روزن + ه تصغیر). (ارمغان سال 12 شماره ٔ 7: کافنامه بقلم کسروی از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). مع
روزنهلغتنامه دهخداروزنه . [ رُ زَ ن َ / ن ِ ] (اِخ ) دهی از بخش باوی شهرستان اهواز با 100 تن سکنه . آب آن از چاه و محصول آن غلات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
روجینهلغتنامه دهخداروجینه . [ ج َ ن َ ] (اِخ ) از دیههای تنکابن است . (مازندران و استرآباد رابینو ص 107 و ترجمه ٔ آن ص 145).
روزنةلغتنامه دهخداروزنة. [ رَ زَ ن َ ] (معرب ، اِ) معرب روزن . (از معرب جوالیقی ). ج ، رَوازِن . (اقرب الموارد ذیل رزن ). دریچه و تابدان و روشندان . (ناظم الاطباء).
روزینهلغتنامه دهخداروزینه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) بهره و حصه ٔ هرروزه . (ناظم الاطباء). روزی . (فرهنگ فارسی معین ). || آنچه از نقد و جنس که هر روزه بشخص میرسد. || معاش یومیه . || جیره ای که هرروزه به مستحقین دهند. (ناظم الاطباء). || روزگار. زمان . دوران <spa
روزنه 2orificeواژههای مصوب فرهنگستانسوراخی با اندازه و شکل لبۀ معین که از آن برای هدایت و شکلدهی و تقسیم و توزیع جریان سیال استفاده میکنند
روزنهبازiris inواژههای مصوب فرهنگستاننوعی جلوۀ انتقالی که در آن تصویر بهصورت دایرهوار از میان صفحه یا پرده آشکار شود
روزنهبستهiris outواژههای مصوب فرهنگستاننوعی جلوۀ انتقالی که در آن تصویر بهصورت دایرهوار در صفحه یا پرده ناپدید شود
روزنه سرلغتنامه دهخداروزنه سر.[ رَ / رُو زَ ن َ / ن ِ س َ ] (اِ مرکب ) هدهد و شانه بسر. (ناظم الاطباء). روزنک سر. رجوع به روزنک سر شود.
روزنه 2orificeواژههای مصوب فرهنگستانسوراخی با اندازه و شکل لبۀ معین که از آن برای هدایت و شکلدهی و تقسیم و توزیع جریان سیال استفاده میکنند
روزنهبازiris inواژههای مصوب فرهنگستاننوعی جلوۀ انتقالی که در آن تصویر بهصورت دایرهوار از میان صفحه یا پرده آشکار شود
آتش افروزنهلغتنامه دهخداآتش افروزنه . [ ت َ اَ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خرده ها از خار و خاشاک که بدان آتش افروزند. فروزینه . آتش افروز. آتش افروزه . آتش افروزینه . آتش گیره . وَقود. گیره . || چخماق . (برهان ).
آتش فروزنهلغتنامه دهخداآتش فروزنه . [ ت َ ف ُ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) چیزی که بدان آتش افروزند. سوخته . شَبوب .
مروزنهلغتنامه دهخدامروزنه . [ م َرْ وَ زَ ن َ ] (اِ) ناووس . مقبره . (کافران ) : گفت اینجا ناووسی هست از نواویس یعنی مروزنه ٔ گبرکان که سرها از آن جماعتی به آنجا نقل کرده اند از زمین برهوت . (تفسیر ابوالفتوح ج 2 ص <span class="hl" dir="l
پاروزنهلغتنامه دهخداپاروزنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ) نام یکی از الحان موسیقی . باروزنه . و شاید صحیح آن بازوزنه باشد از بازو زدن ، بال زدن مرغان : ساعتی سیوار تیر و ساعتی کبک دری ساعتی سرو ستاه و ساعتی پاروزنه .<p class="author