فوهةلغتنامه دهخدافوهة. [ ف ُوْ وَ هََ ] (ع اِ) شورش و غوغای مردم . || ازهم بریدگی مسلمانان به غیبت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || شیر شیرین مزه . (منتهی الارب ). و در این معنی گویند به قاف است . (اقرب الموارد). || دهانه ٔ کوچه . (منتهی الارب ). || دهانه ٔ راه . || دهانه ٔ رودبار.(منته
فوهةلغتنامه دهخدافوهة. [ هََ ] (ع اِ) دهانه ٔ کوه . (منتهی الارب ). || دهانه ٔ راه . || دهانه ٔ رودبار. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || دهانه ٔ جوی . || شورش و غوغا. (منتهی الارب ).
فوعةلغتنامه دهخدافوعة. [ ف َ ع َ ] (ع اِ) بوی خوش . || حرارت و تیزی زهر. || اول روز و شب . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
فیاحةلغتنامه دهخدافیاحة. [ ف َی ْ یا ح َ ] (ع ص ) ناقة فیاحة؛ ماده شتر بزرگ پستان بسیارشیر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || مؤنث فَیّاح . (اقرب الموارد). رجوع به فَیّاح شود.
فاعیةلغتنامه دهخدافاعیة. [ ی َ ] (ع ص ) مؤنث فاعی . رجوع به فاعی شود. || زن سخن چین . (اقرب الموارد). || (اِ) شکوفه ٔ حنا. (اقرب الموارد). نیلوفر هندی باشد. (آنندراج ) (برهان ). اصمعی و لیث گویند: فاعیه گل خیار را گویند. ارجانی گوید: معتدل است در گرمی و سردی و خشکی در دو درجه و درد دهان را عظ
فوائهلغتنامه دهخدافوائه . [ ف َ ءِه ْ ] (ع اِ) ج ِ فُوَّهة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فُوَّهة شود.
فوائهلغتنامه دهخدافوائه . [ ف َ ءِه ْ ] (ع اِ) ج ِ فُوَّهة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به فُوَّهة شود.
فوهاتفرهنگ فارسی معین(فُ وَّ) [ ع . ] (اِ.) ج . فُوُهه . 1 - دهانه کوه ، راه ، رودخانه . 2 - شورش ، غوغا.
اسحاقلغتنامه دهخدااسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن حسان بن فوهة الخریمی مکنی به ابویعقوب . او راست :بقیة اقمار من العز لو خبت لظلت معدّ فی الدّجی تتسکعاذا قمر منها تغور او خبابدا قمر من جانب الافق یلمع. (الموشح ص 307 و<span class
مشفوهةلغتنامه دهخدامشفوهة. [ م َ هََ ] (ع ص ) کم و اندک . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). یقال : اتانا و اموالنا مشفوهة؛ ای قلیلة. (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد).
مفوهةلغتنامه دهخدامفوهة. [ م ُ ف َوْ وَ هََ ] (ع ص ) امراءة مفوهة؛ زن نیک گویا. || زن سخت آزمند پرخوار. (ناظم الاطباء).