روفت گرلغتنامه دهخداروفت گر. [ گ َ ] (ص مرکب ) روفته گر. سپور. رفتگر. شوله روب . (یادداشت مؤلف ). رجوع به رفتگر شود.
روفتگویش اصفهانی تکیه ای: bešrot طاری: bešrot طامه ای: boyrot طرقی: bešrot کشه ای: bešrot نطنزی: bašrot
روفتگویش خلخالاَسکِستانی: darətəš دِروی: da.rus شالی: bərusəše کَجَلی: kow ara.be کَرنَقی: burusəše کَرینی: burusəšə کُلوری: darusəš گیلَوانی: daruftəš لِردی: burrussəšə
روفتگویش کرمانشاهکلهری: mâl̆ɪ گورانی: mâl̆ɪ سنجابی: mâl̆ɪ کولیایی: amâl̆ɪ زنگنهای: mâl̆ɪ جلالوندی: mâl̆kân زولهای: mâl̆kân کاکاوندی: mâl̆kân هوزمانوندی: mâl̆kân
شوله روبلغتنامه دهخداشوله روب . [ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) آنکه محل خشک کردن سرگین گرمابه بانان را روبد. خاکروبه کش . سپور. روفت گر. (یادداشت مؤلف ) : به نیم گرده بروبی به ریش بیست کنشت به صد کلیچه سبال تو شوله روب نرفت .<p clas
روفتگویش اصفهانی تکیه ای: bešrot طاری: bešrot طامه ای: boyrot طرقی: bešrot کشه ای: bešrot نطنزی: bašrot
روفتگویش خلخالاَسکِستانی: darətəš دِروی: da.rus شالی: bərusəše کَجَلی: kow ara.be کَرنَقی: burusəše کَرینی: burusəšə کُلوری: darusəš گیلَوانی: daruftəš لِردی: burrussəšə
روفتگویش کرمانشاهکلهری: mâl̆ɪ گورانی: mâl̆ɪ سنجابی: mâl̆ɪ کولیایی: amâl̆ɪ زنگنهای: mâl̆ɪ جلالوندی: mâl̆kân زولهای: mâl̆kân کاکاوندی: mâl̆kân هوزمانوندی: mâl̆kân
روفتگویش اصفهانی تکیه ای: bešrot طاری: bešrot طامه ای: boyrot طرقی: bešrot کشه ای: bešrot نطنزی: bašrot