لغتنامه دهخدا
زباب . [ زَ ] (اِخ ) ابن رمیله ٔ شاعر و برادر اشهب است . (منتهی الارب ) (آنندراج ). زباب برادر اشهب است و پدرشان ثور و مادرشان رمیلة است و فرزدق درباره ٔ زباب گوید:دعا دعوة الحبلی زباب و قد رأی بنی فطن هزّوالقنا فتزعزعا.و حافظ زباب را زَبّاب ضبط کرده است . (تاج ا