لغتنامه دهخدا
ظهیرالدین . [ ظَ رُدْ دی ] (اِخ ) عبدالرحمن علی بن شیخ نجیب الدین غش ، رحمه اﷲ تعالی ، خلف صدق وخلیفه ٔ به حق بود مر پدر خود را و چون مادر وی به وی حامله شد شیخ شهاب الدین برای وی پاره ای از خرقه ٔ مبارکه ٔ خود فرستاد، چون متولد شد آن را در وی پوشانیدند. اول خرقه ای که در دنی