سرخوشیلغتنامه دهخداسرخوشی . [ س َ خوَ / خ ُ ] (حامص مرکب ) سرور و نشأه ٔ شراب . || مستی به اعتدال . (غیاث ) (آنندراج ) : بوقت سرخوشی از آه و ناله ٔ عشاق به صوت و نغمه ٔ چنگ و چغانه یاد آرید. حافظ.||