سرغینلغتنامه دهخداسرغین . [ س َ / س ِ ] (اِ) سرنا که مخفف سورنای است و آن را نای ترکی نیز خوانند. (برهان ). سرنایی باشد که آن را نای ترکی گویند و در اصل سورنای است که در عروسی و عشرت نوازند و آن را سرغینه نیز گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج ) :
سرغینفرهنگ فارسی عمیدسازی شیپورمانند که هنگام جنگ مینواختند؛ نای ترکی؛ نای رومی؛ سرنا؛ سورنای: ◻︎ غو کوس با نالهٴ کرّ نای / دم نای سرغین و هندیدرای (فردوسی: ۳/۵۵).
نای سرغینلغتنامه دهخدانای سرغین . [ ی ِ س ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) رجوع به سرغین شود : خروش آمد و ناله ٔ گاودم دم نای سرغین و روئینه خم .فردوسی .چو آمد به نزدیکی رزمگاه دم نای سرغین برآمد به ماه .فردوسی .</
سیرغانلغتنامه دهخداسیرغان . (اِخ ) دهی است ازدهستان نقاب بخش جغتای شهرستان سبزوار. دارای 371 تن سکنه . آب آن از قنات . محصول آنجا غلات ، کنجد و شغل اهالی زراعت است . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9).