سر شدن

مترادف

۱. تفوق یافتن، ممتاز گشتن، برتر شدن
۲. سپری شدن، طیشدن، به سر آمدن، گذشتن

جست‌وجوی دقیق

سر شدن

لغت‌نامه دهخدا

سر شدن . [ س َ ش ُ دَ] (مص مرکب ) شروع نمودن در کاری . (مجموعه ٔ مترادفات ص 226). کنایه از شروع شدن . (آنندراج ) : از این شوخ سرافکن سر بتابیدکه چون سر شد سر دیگر نیابید. نظامی (خسرو و شیر

سر شدن

سر شدن . [ س ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) بی حس شدن ، چنانکه اندامی از شدت سرما یا پای و مانند آن از نشستن بسیار و ندویدن خون در آن . بی حس گردیدن عضوی از عدم جریان خون در آن و جز آن ، چنانکه با مدتی زیر سایر اعضاء فشرده شدن آن یا سرمای سخت دیدن آن . (یادداشت مؤلف ).

سر شدن

فرهنگ فارسی معین

(سَ. شُ دَ) (مص ل .) 1 - برتری یافتن . 2 - تمام شدن ، پایان یافتن .

سر شدن

فرهنگ مترادف و متضاد

۱. تفوق یافتن، ممتاز گشتن، برتر شدن ۲. سپری شدن، طیشدن، به سر آمدن، گذشتن

سر شدن

گویش تهرانی

تمام شدن

جست‌وجوی هم‌آوا

شیر ترش

sour milk

واژه‌های مصوب فرهنگستان

شیری که مزۀ آن به‌علت تخمیر یا تجزیه ‌شدن چربی تند شده باشد

ترشیدگی بی‏نشان

flat sour spoilage, flat sour, F.S.S.

واژه‌های مصوب فرهنگستان

نوعی فساد در مواد کنسروی که براثر فعالیت باکتری‌ها ایجاد می‏شود، ولی گاز تولید نمی‏شود و درنتیجه دو سر قوطی صاف و بدون بادکردگی است

پسر پسر

دیکشنری فارسی به عربی

حفيد

سیر سیر

دیکشنری فارسی به انگلیسی

replete

سَرِ سَر

گویش دزفولی

سر صبر ، با آرامش

جست‌وجوی مشابه

سرآسیمه شدن

لغت‌نامه دهخدا

سرآسیمه شدن . [ س َ م َ / م ِش ُ دَ ] (مص مرکب ) مضطرب و پریشان شدن : کسی کو ز فرمان یزدان بتافت سرآسیمه شد خویشتن را نیافت . فردوسی .خروش آمد و بانگ زخم تبرسرآسیمه شد گیو پرخا

سرافراز شدن

لغت‌نامه دهخدا

سرافراز شدن . [ س َ اَ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) سربلند شدن . مفتخر گشتن : گرفت آنگهی پادشاهی طورگ سرافراز شد بر شهان سترگ . فردوسی .آنکه نگونسار شد مباد سرافرازوآنکه سرافرازشد مباد نگونسار. سوز

سرپا شدن

لغت‌نامه دهخدا

سرپا شدن . [ س َ ش ُدَ ] (مص مرکب ) اندک به حال آمدن از بیماری و قوت رفتاری و دست و پای حرکت بهم رساندن ، چنانکه گویند اندکی سرپا شده ام . (آنندراج ). || ایستادن .

سرخ شدن

لغت‌نامه دهخدا

سرخ شدن . [ س ُ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) رنگ سرخ گرفتن . (یادداشت مؤلف ). || در غضب شدن . (غیاث ) (آنندراج ). خشمگین شدن . (مجموعه ٔ مترادفات ص 131). || کنایه از خجالت هم باشد. (آنندراج ) : به باغ برد ز زلفش صبا بدامن

سرد شدن

لغت‌نامه دهخدا

سرد شدن . [ س َ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) نقیض گرم شدن . (آنندراج ) (برهان ) : سرد و تاریک شد ای پور سپیده دم دین خُرُه ِ عرش هم اکنون بکند بانگ نماز. ناصرخسرو. || کنایه از مردن . (آنندراج ) (انجمن آرا) (برهان ). از حرکت

جست‌وجوی متن

گَل و گوش

فرهنگ گنجواژه

سر و گردن، سر و گوش. گَل و گوش جنبیدن=سَر و سِر داشتن.

head-to-head

دیکشنری انگلیسی به فارسی

سر به سر

بالین

واژه‌نامه آزاد

بالای سر بالای سر

يافوخ

دیکشنری عربی به فارسی

کله , سر , سر يا قسمتي از سر انسان , مغز

فراسر

فرهنگ فارسی عمید

۱. بالای سر.۲. گرد سر.۳. زیر سر.

جست‌وجوی هم‌آغاز

سر

لغت‌نامه دهخدا

سر. [ س ِرر ] (اِخ ) روستایی است به یمن . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (معجم البلدان ).

سر

لغت‌نامه دهخدا

سر. [ س ِرر ] (اِخ ) وادیی است در بطن حله . (از آنندراج ) (از معجم البلدان ).

سر

لغت‌نامه دهخدا

سر. [ س ِرر / س ِ ] (از ع ، اِ) رازپوشیده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). نهان . (ترجمان القرآن جرجانی ترتیب عادل بن علی ). راز پوشیده ، خلاف جهر. (منتهی الارب ). آنچه انسان آن را در نفس خود پوشیده دارد، از کارها که عزم دارد بر آن ، و گویند: صدو

سر

لغت‌نامه دهخدا

سر. [ س َ ] (اِ) پهلوی «سر» ، اوستا «سره » «بارتولمه 1565» «نیبرگ 202»، در پهلوی «اسر» (بی سر، بی پایان )، هندی باستان «سیرس » (رأس )، ارمنی «سر» (ارتفاع ، نوک و قله ، نشیب )، کردی ، افغانی ، بلوچی و سریکلی

سر

لغت‌نامه دهخدا

سر. [ س َرر ] (ع مص ) چوب دراز در زیر سنگ آتش زنه کردن تا آتش بگیرد. || چوب نهادن در میان آتش زنه . (منتهی الارب ). چوب را در طرف سنگ آتش زنه گذاشتن تا بدان آتش گیرد، و آن هنگامی است که میان تهی باشد، گویند: «سر زندک فانه اسر»؛ ای اجوف . (اقرب الموارد). || شادباد گفتن کسی را.

جست‌وجوی هم‌قافیه

داناسر

لغت‌نامه دهخدا

داناسر. [ س َ ] (ص مرکب ) خردمند : وزان مرز داناسری را بجست که آن پهلوانی بخواند درست . فردوسی .نه جنگی سواری نه بخشنده ای نه داناسری یا درخشنده ای .فردوسی .

دتورسر

لغت‌نامه دهخدا

دتورسر. [ دِ س َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان اشکور پائین بخش رودسر شهرستان لاهیجان در 50 هزارگزی جنوب رودسر و 14 هزارگزی جنوب باختری سی پل و یکهزارگزی شوئیل . دارای 50 تن

درازسر

لغت‌نامه دهخدا

درازسر. [ دِ س َ ] (ص مرکب ) که سری دراز دارد. آنکه سر مایل به درازی دارد. مُکَوَّزالرأس . (یادداشت مرحوم دهخدا). أقبص . قِنَّور. مُسَمرَطالرأس . مُصَعتَل الرأس . (منتهی الارب ).

درایسر

لغت‌نامه دهخدا

درایسر. [ دْرا / دِ س ِ ] (اِخ ) تئودور. (1871 - 1945 م .) داستان نویس آمریکائی . نخستین داستانش همشیره ٔ کری (1900) بعنوان اینکه منافی با ا

درب سر

لغت‌نامه دهخدا

درب سر. [ دَ س َ ] (اِخ ) نام محلی در 52 هزارمتری ساوجبلاغ میان کرده کرد و حیدرآباد. (یادداشت مرحوم دهخدا).

درپیوند

بیشتر بدانید

سر شدن

مترادف

جست‌وجوی دقیق

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ مترادف و متضاد

گویش تهرانی

جست‌وجوی هم‌آوا

واژه‌های مصوب فرهنگستان

واژه‌های مصوب فرهنگستان

دیکشنری فارسی به عربی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

گویش دزفولی

جست‌وجوی مشابه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی متن

فرهنگ گنجواژه

دیکشنری انگلیسی به فارسی

واژه‌نامه آزاد

دیکشنری عربی به فارسی

فرهنگ فارسی عمید

جست‌وجوی هم‌آغاز

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

جست‌وجوی هم‌قافیه

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا

لغت‌نامه دهخدا