سمندللغتنامه دهخداسمندل . [ س َ م َ دَ ] (اِ) مرغی است بهند که در آتش نمی سوزد. (برهان ) (منتهی الارب ). رجوع به سمندر، سمندول ، سمندوک ، سمندور و سمندون شود.
سمندوللغتنامه دهخداسمندول . [ س َ م َ ] (اِ) جانوری باشد که در آتش متکون شود. (برهان ). سمندور. سمندر. (جهانگیری ).