شوعةلغتنامه دهخداشوعة. [ ع َ ] (ع اِ) یکی شوع . (منتهی الارب ). یکی گیاه که در کوه و در زمین نرم روید. (ناظم الاطباء).
شویهةلغتنامه دهخداشویهة. [ ش ُ وَ هََ ] (ع اِ مصغر) تصغیرشاة. (منتهی الارب ). گوسپند خرد. رجوع به شاة شود.